_ترکیب رزین اکریلیک و روش ساخت آن

_خلاصه

روشی برای ساخت رزین میکروژل اکریلیک که شامل تهیه امولسیون میکروژل آبی از یک رزین اکریلیک است که با یک عامل اتصال عرضی چند منظوره به هم متصل شده است و آب را از امولسیون با انعقاد و یا تقطیر آزئوتروپیک با یک حلال آلی که در آن میکروژل نامحلول است خارج می‌کند. 
و با آب یک آزئوتروپ تشکیل می دهد و میکروژل آبگیری شده را در یک رزین اکریلیک که با پلیمریزاسیون محلول در حلال آلی تهیه شده است، ترکیب می کند.

 

_ادعاها

1. روشی برای ساخت رزین میکروژل اکریلیک که شامل تهیه یک امولسیون میکروژل آبی از یک رزین اکریلیک است که با یک عامل اتصال عرضی چند منظوره به هم متصل شده است و آب را از امولسیون با انعقاد و یا تقطیر آزئوتروپیک با یک حلال آلی که در آن میکروژل وجود دارد. 
نامحلول است و با آب یک آزئوتروپ تشکیل می دهد و میکروژل را در یک رزین اکریلیک که با پلیمریزاسیون محلول در حلال آلی تهیه می شود ترکیب می کند.

2. روشی طبق ادعای 1 که در آن امولسیون میکروژل به اجزایی که برای تهیه رزین اکریلیک در حلال آلی استفاده می شود اضافه می شود و آب موجود در امولسیون همزمان با تهیه رزین اکریلیک در حلال آلی به صورت آزئوتروپیک تقطیر می شود.

3. روشی مطابق ادعای 1 که در آن امولسیون ابتدا آبگیری می شود و سپس به رزین اکریلیک از پیش ساخته شده در حلال آلی اضافه می شود.

4. روشی مطابق ادعای 1 که در آن امولسیون به رزین اکریلیک از پیش ساخته شده در حلال آلی اضافه می شود و امولسیون سپس با تقطیر آزئوتروپیک در حضور رزین اکریلیک از پیش ساخته شده آبگیری می شود.

5. روشی مطابق ادعای 1 که در آن امولسیون تا حدی که حداقل 50 درصد وزنی آب از آن خارج شود، قبل از تهیه همزمان رزین اکریلیک یا افزودن رزین اکریلیک از پیش ساخته شده و حذف بیشتر آب، آبگیری می شود. 

6. رزین میکروژل اکریلیک زمانی که به روش طبق ادعای 1 ساخته می شود.

7. رنگ حاوی رزین طبق ادعای 6.

_شرح

اختراع حاضر مربوط به ترکیبات رزین اکریلیک حاوی ریزذرات پلیمری است که برای سهولت "میکروژل" نامیده می شوند، که به ویژه به عنوان وسایل نقلیه رزینی و فیلم ساز برای رنگ های جامد بالا مفید هستند.

برای اهداف کنونی، یک "میکروژل" را می توان به عنوان پراکندگی پایدار ریزذرات (معمولاً 0.05-10 میکرون در اندازه) توصیف کرد که از پلیمری تشکیل شده است که تا حدی که در یک حلال آلی که در آن ذرات پراکنده شده اند، به هم متصل است. 

میکروژل‌های مختلف مدت‌هاست که شناخته شده‌اند، اما اخیراً کار زیادی برای تهیه چنین محصولاتی انجام شده است، زیرا به نظر می‌رسد راهی برای به دست آوردن ترکیبات با جامدات بالا (حلال کم) برای استفاده در رنگ‌ها یا ترکیبات پوششی ارائه می‌دهند. 

میکروژل‌ها در حال حاضر در ناحیه رنگ‌های صنعتی که مقررات دولتی به سیستم‌های پوشش جامدات بالاتر و بالاتری نیاز دارند، توجه خاصی دارند.
همچنین مقالاتی از Funke "کاربردهای احتمالی میکروژل های واکنشی در فرمولاسیون رنگ" JOCCA، 1977، 60، صفحات 438-445 و توسط Shashoua و همکاران "Microgel: An Idealized Polymer Molecule"، Journal of Polymer Science، Vol.  XXXIII، صفحات 101-117 (1958).

یک مزیت در استفاده از میکروژل ها در سیستم های رنگ این است که آنها می توانند محتوای جامد بالاتری را نسبت به سیستم های بدون میکروژل به دست آورند بدون اینکه همزمان باعث افزایش ویسکوزیته شوند. 
علاوه بر این، به نظر می رسد میکروژل ها جهت گیری رنگدانه را بهبود می بخشند. 
به عنوان مثال، هنگامی که از تکه های آلومینیوم به عنوان رنگدانه استفاده می شود، به نظر می رسد که میکروژل باعث می شود که تکه های آلومینیوم صاف باشند، کاری که در سیستم های شناخته شده با مواد جامد بالا بسیار دشوار است.  علاوه بر این، اشاره شده است که میکروژل ها می توانند سطح قابل توجهی از مقاومت در برابر افتادگی را در هنگام استفاده در سیستم های پوشش با مواد جامد بالا ایجاد کنند. 
همچنین بسته به نوع و مقدار اتصال دهنده متقاطع استفاده شده، می توان ذرات میکروژل را با رزین یا مواد تشکیل دهنده رزین واکنش نشان داد، در صورتی که با این مواد در چرخه پخت یا پخت برای این مواد دیگر گنجانده شود، بنابراین یک وسیله مناسب فراهم می شود. 
برای تغییر خواص سیستم پوشش رزینی یا ترکیباتی که در نهایت به دست می آیند.

در حالی که قبلاً روش‌های بسیار متنوعی برای ساخت میکروژل‌ها پیشنهاد شده بود، اختراع حاضر به سمت روش جدیدی است که بسیار راحت و سودمند است و در عین حال محصول میکروژل را ارائه می‌دهد که ممکن است به طور مؤثر در سیستم‌های رنگ با جامد بالا برای ارائه پوشش‌هایی از آلومینیوم عالی استفاده شود.  جهت گیری و مقاومت در برابر افتادگی.

یکی از جنبه های منحصر به فرد اختراع این است که میکروژل ابتدا با ساخت امولسیون آبی از یک رزین اکریلیک که با یک عامل اتصال عرضی چندمنظوره (≥2) به هم متصل شده و سپس سیستم را با تقطیر آزئوتروپیک آب از آب در امولسیون آبگیری می کند. 
پس از آن، ذرات رزین شبکه‌ای بسیار ریز حاصل را می‌توان به رزین رنگ اکریلیک معمولی در محلول حلال آلی اضافه کرد.  روش دیگر، میکرو امولسیون را می توان همزمان با تهیه یا پخت رزین رنگ اکریلیک آبگیری کرد. 
در این صورت، ذرات میکروژل ممکن است با رزین اکریلیک یا اجزای رزین در حین آماده شدن رزین واکنش دهند. 
به عنوان مثال، میکروژل آماده شده ممکن است شامل گروه‌های وینیل واکنش‌نخورده باشد که به دلایلی (مانند سفتی اتصالات عرضی و اثرات فضایی حاصل) در تهیه میکروژل واکنش نشان نداده‌اند. 
با این حال، افزودن مونومرهای دیگر به میکروژل به منظور تهیه رزین رنگ اکریلیک به طور همزمان با آبگیری میکروژل ممکن است به واکنش بین گروه های وینیل میکروژل و مونومرهای اکریلیک منجر شود.

امولسیون میکروژل ممکن است با رزین رنگ از پیش ساخته شده در محلول حلال آلی مخلوط شود و سپس به صورت آزئوتروپیک تقطیر شود تا آب از امولسیون میکروژل خارج شود.

در یک جایگزین دیگر، امولسیون را می توان با حلال آلی منعقد کرد. 
لایه آب و لایه آلی ممکن است از یکدیگر جدا شوند.  ممکن است مقداری آب در لایه آلی باقی بماند، ممکن است با افزودن حلال کافی و تقطیر آب به روش آزئوتروپی حذف شود.

به طور کلی توضیح داده شده است، بنابراین، ترکیب رزین اکریلیک اختراع از دو جزء ضروری تشکیل شده است که برای سهولت مرجع، ممکن است
(1) امولسیون میکروژل
(2) رزین اکریلیک نامیده شود. 
ترکیب این اجزا، در انواع ذکر شده در اینجا، یک ترکیب رزینی ایجاد می کند که برای سهولت مرجع، رزین میکروژل اکریلیک نامیده می شود.

_امولسیون میکروژل
(1) با پلیمریزاسیون امولسیونی در آب مخلوطی از مونومرهای غیراشباع اتیلن، ترجیحاً شامل حداقل یک مونومر که حاوی یک گروه -COOR یا -OH و حداقل یک مونومر بدون -COOH باشد، تهیه می‌شود.  و گروه -OH، و یک عامل اتصال عرضی چند منظوره.

_رزین اکریلیک
(2) با پلیمریزاسیون دو یا چند مونومر غیراشباع اتیلن در محلول حلال آلی تهیه می شود.  در تجسم ترجیحی، امولسیون میکروژل
(1) در حین تهیه رزین اکریلیک وجود دارد و پلیمریزاسیون اکریلیک در دمایی انجام می‌شود که آب امولسیون میکروژل به صورت آزئوتروپیک تقطیر شود. 
با این حال، همانطور که قبلاً اشاره شد، یک جایگزین شامل تقطیر آب امولسیون میکروژل به روش آزئوتروپی با افزودن یک حلال آلی به آن است که با آب یک آزئوتروپ تشکیل می‌دهد اما جامدات میکروژل را حل نمی‌کند یا متورم نمی‌کند، پس از آن میکروژل کاملاً یا تا حدی آب شده است. 
با رزین رنگ اکریلیک از قبل تشکیل شده مخلوط می شود.  روش دیگر، همانطور که اشاره شد، جزء رزین اکریلیک (2) در محلول حلال آلی تهیه می شود و جزء امولسیون میکروژل در حضور محلول رزین اکریلیک از پیش ساخته شده، آبگیری می شود. 
با این حال، هر تجسم شامل تهیه یک امولسیون میکروژل آبی حاوی ذرات پلیمری جامد با اتصالات عرضی، حذف آب از امولسیون به روش آزئوتروپیک و ترکیب پلیمر میکروژل با پلیمر اکریلیک در محلول آلی است، پلیمر اکریلیک یا از پیش ساخته شده یا در محل آماده می شود، به عنوان مثال، در  وجود پلیمر میکروژل

یک روش جایگزین این است که امولسیون را با بخشی از حلال آلی منعقد کرده و سپس لایه ها را جدا کنید.  لایه آلی، مخلوطی از امولسیون اکریلیک، آب و حلال آلی، می تواند جایگزین امولسیون میکروژل شده و در جزء رزین اکریلیک قرار گیرد .

همانطور که اشاره شد، امولسیون میکروژل، طبق اختراع، با پلیمریزاسیون آبی دو یا چند مونومر غیراشباع اتیلن تهیه می‌شود که یکی از آنها ترجیحاً شامل یک گروه -OH یا -COOE است و حداقل یکی از آنها عاری از چنین گروه‌هایی است. 
یک عامل اتصال عرضی چند منظوره  به طور معمول مونومر حاوی گروه -OH یا -COOH آکریلیک اسید، متاکریلیک اسید، هیدروکسی اتیل آکریلات، هیدروکسی پروپیل آکریلات، هیدروکسی اتیل متاکریلات یا هیدروکسی پروپیل متاکریلات است. 
مونومرهای غیراشباع اتیلن که عاری از گروه های -OH و -COOH هستند ممکن است، برای مثال، آلکیل استرهای اسید اکریلیک یا متاکریلیک باشند، به ویژه آنهایی که دارای 1 تا 4 کربن در آلکیل هستند، به عنوان مثال:
متیل، اتیل، پروپیل یا بوتیل آکریلات؛ و متیل، اتیل، پروپیل یا بوتیل متاکریلات. 
مونومرهای مناسب دیگر عبارتند از استایرن یا آلفا متیل استایرن.

عامل اتصال عرضی ممکن است هر عاملی باشد که حاوی حداقل دو پیوند دوگانه غیراشباع از نظر اتیلن باشد و یک پلیمر شبکه ای در پلیمریزاسیون امولسیونی آبی ایجاد کند که در حلال آلی نامحلول است که در نهایت برای ساخت ترکیبات رزین اکریلیک استفاده می شود. 
به عنوان نمونه ای از عوامل اتصال عرضی مناسب، می توان موارد زیر را ذکر کرد، اگرچه اشاره می شود که اختراع به آن محدود نمی شود:
تاکونات، دی پنتا اریتریتول تری سیتاکونات، دی پنتا اریتریتول پنتای تاکونات، دی پنتا اریتریتول هگزایتاکونات، 1،3-بوتاندیول دیاکریلات، 1،3-بوتاندیول دی متاکریلات، 1،4-بوتاندیول دی یتاکونات سوربیتال سوربیتولات، سوربیتول سوربیتول، تترا متاکریلات، سوربیتول پنتااکریلات، سوربیتول هگزاکریلات، اصلاح شده 1،4-بوتیلن دی آکریلات، 1،6 هگزان دیول دی آکریلات، تری متیلولپروپان تری آکریلات اصلاح شده، تری اکریلات پنتا اریتریتول اصلاح شده، ایزوسیانات های چند عاملی با هیدروکسی اتیل اتیل دی آکری اکسی، هیدروکسی اتیل دی اکری اکسی و دی آکری اکسی  مانند آن و مخلوط ها و پیش پلیمرهای آنها.

مقدار مونومرهای غیراشباع اتیلن مورد استفاده برای ساختن میکروژل می تواند بسیار متفاوت باشد. 
مقادیر معمولی در محدوده 90-10 درصد وزنی مونومر یا مونومرهای حاوی گروه های -OH یا -COOH و 90-10 درصد وزن مونومر یا مونومرهایی که فاقد چنین گروه هایی هستند قرار می گیرد.

مقدار عامل اتصال عرضی که استفاده می شود مهم است اگرچه این می تواند در محدوده نسبتاً زیادی تغییر کند. 
به طور مطلوب مقدار عامل اتصال عرضی حداقل حدود 0.5٪ و تا 20٪ وزنی کل مقدار مواد مورد استفاده برای پلیمریزاسیون امولسیونی را تشکیل می دهد. 
در شرایط عادی، این تقریباً معادل محدوده 5-70٪، ترجیحاً 8-50٪، وزن کل نومومرهای غیراشباع اتیلن و عامل اتصال عرضی است.

برای تهیه امولسیون میکروژل از امولسیون‌کننده‌ها یا سورفکتانت‌ها و آغازگرهای پلیمریزاسیون امولسیونی استفاده می‌شود. 
امولسیفایرهای معمولی (یا سورفکتانت‌ها) شامل نمک‌های فلز قلیایی آنیونی اسیدهای کربوکسیلیک آلی یا صابون‌ها، مانند اولئات پتاسیم یا استئارات هستند. 
آلکیل سولفات‌ها و آلکیل یا آلکیلاریل سولفونات‌ها نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرند.
_برای استفاده، آلکیل سولفوسوکسینامات‌های سدیم، به عنوان مثال، دی سدیم N-octadecyl سولفوسوکسینات و سدیم دی‌آمیل سولفوسوکسینامات ترجیح داده می‌شوند. 
به طور مزیتی، دو یا چند سورفکتانت از این دست با هم استفاده می‌شوند، زیرا به نظر می‌رسد که امولسیون پایداری بهتری ایجاد می‌کند.

_آغازگرهای مناسب پراکسیدها و نمک های تولید کننده رادیکال آزاد هستند مانند بنزوئیل پراکسید، لوروئیل پراکسید، آمونیوم، پتاسیم یا سدیم پرسولفات و غیره.

_به طور سودمند، پلیمریزاسیون امولسیونی با افزودن تدریجی مونومرها به آب گرم شده حاوی امولسیفایر و آغازگر انجام می شود. 
ترجیحاً سیستم تا دمای 90-75 درجه سانتیگراد در طول افزودن مونومر و برای مدت کوتاهی پس از آن گرم می شود، اگرچه می توان درک کرد که شرایط پلیمریزاسیون می تواند به طور گسترده ای متفاوت باشد و به عوامل دیگری مانند مونومرهای درگیر بستگی دارد. 
در هر صورت، به دست آوردن امولسیون پایداری که در آن ذرات پلیمری دارای اندازه هایی در حدود 0.05 تا 10 میکرون باشند، مهم است.

_امولسیون میکروژل آبی ممکن است با استفاده از هر حلال آلی مناسبی که یک آزئوتروپ را با آب تشکیل می دهد، اما جامدات میکروژل را حل یا متورم نمی کند، به روش آزئوتروپیک تقطیر شود. 
حلال‌های مناسب معمولاً عبارتند از سلوسولو استات، بوتانول، نفتا، مواد معدنی و مانند آن. 
مقدار حلال مورد استفاده می تواند متفاوت باشد اما باید به اندازه ای باشد که حذف آب به روش آزئوتروپیک را تسهیل کند.  تمام آب امولسیون میکروژل ممکن است حذف شود یا فقط بخشی از آن.  معمولاً حداقل 50 درصد وزنی آب باید حذف شود.

یک جایگزین اضافی، منعقد کردن امولسیون با یک حلال آلی است. 
منعقد را می توان از نظر فیزیکی از یک لایه آب جدا کرد.  سپس قسمت منعقد شده را می توان با تقطیر آزئوتروپیک بیشتر خشک کرد یا با محلول اکریلیک ترکیب کرد.

در حالی که امولسیون میکروژل ممکن است به طور جداگانه در معرض تقطیر آزئوتروپیک قرار گیرد، اولویت، همانطور که قبلا ذکر شد، انجام تقطیر همزمان با تهیه (پخت) رزین رنگ اکریلیک یا در حضور رزین اکریلیک از قبل تهیه شده است. 
به این ترتیب، در صورت تمایل می توان واکنش بین رزین اکریلیک و ذرات پلیمر میکروژل را ایجاد کرد. 
این ممکن است شامل پیوند یا کوپلیمریزاسیون بیشتر از طریق پیوندهای دوگانه باقی مانده در میکروژل به پلیمر اکریلیک خطی باشد که تشکیل شده یا در حال تشکیل است.

پلیمر اکریلیک مورد استفاده در اینجا ممکن است به روش معمولی در محلول حلال آلی با استفاده از شرایط پلیمریزاسیون معمول ساخته شود، به جز گزینه گنجاندن امولسیون میکروژل در مخلوط واکنش و حذف آب میکروژل در حین آماده سازی یا پختن پلیمر اکریلیک. 
اگر رزین اکریلیک در حضور میکروژل تهیه شود، حلال آلی مورد استفاده باید شرایط مشخص شده برای تقطیر آب از امولسیون میکروژل را برآورده کند، یعنی حلال باید با آب در دمایی که برای آماده‌سازی استفاده می‌شود، یک آزئوتروپ تشکیل دهد. 
یا رزین اکریلیک را بپزید و نباید ذرات میکروژل را حل یا متورم کند. 
هر یک از مونومرهای ذکر شده در بالا در ارتباط با تهیه میکروژل ممکن است برای ساخت رزین اکریلیک استفاده شود.  ترجیحاً رزین اکریلیک شامل یک مونومر غیراشباع اتیلن است که شامل یک گروه -OH یا -COOE و مونومر دیگری است که فاقد چنین گروه‌هایی است. 
به جز مواردی که نشان داده شد، شرایط واکنش برای پخت رزین اکریلیک، یعنی دما، مونومرها، نسبت ها، آغازگرها و دماها، شرایطی هستند که معمولاً در تهیه رزین های اکریلیک با پلیمریزاسیون در محلول های حلال آلی به کار می روند.

مقدار جامدات میکروژل به جامدات رزین اکریلیک در ترکیب رزین آکریلیک/میکروژل نهایی، چه میکروژل در تهیه رزین اکریلیک گنجانده شود یا متعاقباً به آن اضافه شود، معمولاً در محدوده 5 تا 15 درصد وزنی خواهد بود. 
مواد جامد رزین کل  به طور معمول محتوای جامد کل ترکیب رزین آکریلیک/میکروژل نهایی در حد 60-40 درصد وزنی خواهد بود. 
ترکیب رزین اکریلیک/میکروژل ممکن است با پیش تراکم ملامین فرمالدئید آلکیله شده یا پلی استرها و رنگدانه ها، به عنوان مثال، فلیک آلومینیوم، مخلوط شود تا رنگ های بسیار مفیدی در ترکیبات پوشش ارائه شود. 
همانطور که اشاره شد، رنگ‌های مبتنی بر آماده‌سازی رزین آکریلیک/میکروژل حاضر با و بدون پوسته آلومینیومی، در هنگام استفاده و پخت، با جهت‌گیری رنگدانه و مقاومت در برابر افتادگی بهبود یافته مشخص می‌شوند.

این اختراع با مثال‌های زیر نشان داده می‌شود که در آن قطعات، درصدها و نسبت‌ها بر حسب وزن هستند، مگر اینکه خلاف آن مشخص شده باشد

_رزین اکریلیک با جامد بالا
_خلاصه

این اختراع مربوط به پلیمرهای اکریلیک اصلاح شده با مونوگلیسیدیل استر است. 
پلیمرهای اکریلیک اصلاح شده با مونوگلیسیدیل استر اختراع برای تهیه وسایل نقلیه پلیمری و ترکیبات پوششی فرموله شده برای چسباننده های پوششی که دارای مواد جامد بالا هستند و سطح حلال های آلی فرار یا ترکیبات آلی فرار را کاهش می دهند، موثر هستند.

_ادعاها
_ادعا شده است:

1. یک پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل که محصول واکنش واکنش دهنده ها است که شامل:
_حداقل یک مونومر اکریلیک دارای گروه عاملی واکنشگر گلیسیدیل است. 
حداقل یک مونومر غیر گلیسیدیل واکنشی که دارای پیوند دوگانه α، β است که مونومر غیراشباع با عملکرد گلیسیدیل واکنشی ندارد. 
حداقل یک مونومر غیراشباع β عامل هیدروکسی که دارای گروه هیدروکسیل است. 
حداقل یک واکنش دهنده گلیسیدیل استر اصلاح کننده، مونومر آکریلیک دارای عملکرد گلیسیدیل واکنشی است که با عملکرد گلیسیدیل واکنش دهنده گلیسیدیل اصلاح کننده، مونومر اکریلیک، مونومر واکنشگر غیر گلیسیدیل و مونومر غیر اشباع با عملکرد هیدروکسی که از طریق باند مضاعف پلیمریزه می شوند، واکنش نشان می دهد. 
پلیمر اکریلیک اصلاح‌شده با گلیسیدیل، پلیمر اکریلیک اصلاح‌شده با گلیسیدیل با عدد هیدروکسیل نه بیشتر از حدود 135، یک شاخص پراکندگی بیش از حدود 3، و یک منگنز در محدوده از حدود 500 تا حدود 5000 ارائه کنید.

2. پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل همانطور که در ادعای 1 بیان شد که در آن مونومر اکریلیک دارای عملکرد واکنش پذیر گلیسیدیل حداقل یک مقدار مولی برابر از واکنش دهنده گلیسیدیل استر اصلاح کننده است.

3. پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل همانطور که در ادعای 1 گفته شد، که در آن واکنش دهنده گلیسیدیل استر اصلاح کننده از حدود 15 تا حدود 40 درصد وزنی بر اساس وزن مونومر گلیسیدیل اکریلیک، مونومر واکنشگر غیر گلیسیدیل، عملکرد هیدروکسیل، مونومر غیراشباع بتا و مونومر اصلاح شده تشکیل شده است. واکنش دهنده گلیسیدیل استر

4. پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل همانطور که در ادعاهای 1، 2 یا 3 بیان شد که در آن مونومر غیر گلیسیدیل واکنشی از گروهی شامل استایرن، وینیل استات، آلفا متیل استایرن، وینیل تولوئن، متیل آکریلات، اتیل انتخاب شده است. آکریلات، ایزوپروپیل  آکریلات، n-بوتیل آکریلات، ایزوبوتیل آکریلات، n-آمیل آکریلات، ایزوآمیل آکریلات، n-هگزیل  آکریلات، 2-اتیل هگزیل آکریلات، n-اکتیل آکریلات، آلیل متاکریلات، متیل متاکریلات، بوتیل آکریلات، بوتیل متاکریلات، اتیل آکریلات، لوریل متاکریلات، و مخلوط آنها.

5. پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل همانطور که در ادعاهای 1، 2 یا 3 بیان شد، که در آن واکنش پلیمریزاسیون توسط آغازگرهای انتخاب شده از گروه متشکل از آمیل پراکسید دو درجه سوم، آغازگرهای غیر معطر، پراکسید بوتیل دو سوم، پراکسید آمیل آغاز می شود. و مخلوط های آن

6. پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل همانطور که در ادعاهای 1 یا 2 بیان شد، که در آن واکنش دهنده گلیسیدیل استر اصلاح کننده دارای فرمول است.
O CH2 - CH-A-(CH2)X -O-C-(CH2)y-B-C-(R)3

که در آن A O / O یا پیوند است، B O O، O، R s است

-CO- -OC- -C- -CO- -OC-

و H، همان یا مخلوطی از یک گروه آلیفاتیک اولیه، ثانویه یا سوم حاوی 1 تا 26 اتم کربن که ممکن است شامل یک یا چند پیوند استری باشد، x از 1 تا 20 و y از 0 تا 20 است.

7. پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل همانطور که در ادعای 6 بیان شد، که در آن گروه عاملی واکنشگر گلیسیدیل مونومر آکریلیک از گروهی متشکل از کربوکسیل، هیدروکسیل، آمین و مخلوط آنها انتخاب می شود.

8. یک پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل همانطور که در ادعای 7 گفته شد که در آن پلیمر اکریلیک اصلاح شده دارای محتوای جامد حداقل حدود 80 درصد، محتوای حلال آلی کمتر از 20 درصد وزنی و ویسکوزیته نه بیشتر از حدود 6800 cps در حدود است.  25 درجه سانتی گراد

9. یک پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل که محصول واکنش واکنش دهنده ها است شامل:
_حداقل یک مونومر اکریلیک دارای یک گروه عاملی واکنشگر گلیسیدیل انتخاب شده از گروه متشکل از کربوکسیل، هیدروکسیل و آمینو. 
حداقل یک مونومر غیر گلیسیدیل واکنشی که دارای پیوند دوگانه ct، β است که مونومر غیراشباع با عملکرد گلیسیدیل واکنشی نیست. 
حداقل یک مونومر غیراشباع α، β عامل هیدروکسی که دارای گروه هیدروکسیل است. 
و حداقل یک واکنش دهنده گلیسیدیل استر اصلاح کننده که فرمول کلی دارد

O II CH2 - CH-A-(CH2)X -O-C-(CH2)y-B-C-(R)3

که در آن A O t O یا پیوند است، B O / O / O / R است

-CO- -OC- -C- -CO- -OC-

وH، همان یا مخلوطی از یک گروه آلیفاتیک اولیه، ثانویه یا سوم حاوی 1 تا 26 اتم کربن که ممکن است شامل یک یا چند پیوند استری باشد، x از 1 تا 20 و y از 0 تا 20 است، مونومر اکریلیک دارای یک عملکرد واکنش گر گلیسیدیل که با عملکرد گلیسیدیل واکنش دهنده گلیسیدیل اصلاح کننده واکنش نشان می دهد، مونومر واکنش پذیر غیر گلیسیدیل و مونومر غیراشباع عامل هیدروکسی که از طریق پیوندهای دوگانه خود پلیمریزه می شوند تا پلیمر اکریلیک اصلاح شده گلیسیدیل را فراهم کنند، پلیمر اکریلیک اصلاح شده گلیسیدیل فاقد عدد هیدروکسیل است. 
بیش از حدود 135، Tg از حدود 30 درجه سانتیگراد تا حدود 5 درجه سانتیگراد، شاخص چند پراکندگی بیش از حدود 3، منگنز در محدوده از حدود 500 تا حدود 5000، محتوای جامد حداقل حدود 80  درصد، محتوای حلال آلی کمتر از 20 درصد وزنی و ویسکوزیته بیش از 6800 cps در حدود 25 درجه سانتیگراد نیست.

10. پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل همانطور که در ادعای 9 بیان شد که در آن مونومر اکریلیک دارای عملکرد واکنشی گلیسیدیل حداقل یک مقدار مولی برابر از واکنش دهنده گلیسیدیل استر اصلاح کننده است.

11. پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل همانطور که در ادعای 10 بیان شد که در آن مونومر غیر گلیسیدیل واکنشی از گروهی شامل استایرن، وینیل استات، آلفا متیل استایرن، وینیل تولوئن، متیل آکریلات، اتیل آکریلات، ایزوپروپیل انتخاب شده است. 
آکریلات، n-بوتیل آکریلات، ایزوبوتیل آکریلات، n-آمیل آکریلات، ایزوآمیل آکریلات، n-هگزیل آکریلات، 2-اتیل هگزیل آکریلات، n-  اکتیل آئری، آلیل متاکریلات، متیل متاکریلات، بوتیل آکریلات، بوتیل متاکریلات، اتیل آکریلات، لوریل متاکریلات و مخلوط آنها.

12. یک پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل شامل: یک پلیمر اکریلیک اصلاح شده با حداقل حدود 15 درصد وزنی یک نیمه مونوگلیسیدیل، بر اساس وزن پلیمر اکریلیک اصلاح شده، نیمه مونوگلیسیدیل دارای فرمول

-CO-CH2-CH-A-(CH2)xOC(CH2)yBC(R)3

که در آن A Q Q یا پیوند است، B Q / O 0 R-، است

-CO- -OC- -CO- -OC-

و H، همان یا مخلوطی از یک گروه آلیفاتیک اولیه، ثانویه یا سوم حاوی 1 تا 26 اتم کربن که ممکن است شامل یک یا چند پیوند استری باشد، x از 1 تا 20 و y از 0 تا 20 است، که در آن اکریلیک اصلاح شده گلیسیدیل پلیمر دارای عدد هیدروکسیل است که از 135 تا حدود 80 بیشتر نیست، یک عدد میانگین وزن مولکولی. 
از حدود 500 تا حدود 5000، شاخص پراکندگی بیش از 3، Tg از حدود 30 درجه سانتیگراد تا حدود 5 درجه سانتیگراد، محتوای جامد حداقل حدود 80 درصد، محتوای حلال آلی کمتر از  20 درصد وزنی و ویسکوزیته بیش از 6800 cps در حدود 25 درجه سانتیگراد نیست.

13. پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل همانطور که در ادعای 11 بیان شد که در آن پلیمر اکریلیک محصول واکنش یک مونومر آکریلیک واکنشگر گلیسیدیل است، حداقل یک مونومر واکنش پذیر غیر گلیسیدیل دارای پیوند دوگانه β است که مونومر غیراشباع با عملکرد گلیسیدیل واکنش نشان نمی دهد. 
و حداقل یک مونومر غیراشباع β با عملکرد هیدروکسی که دارای گروه هیدروکسیل است.

14. یک پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل شامل: یک پلیمر اکریلیک اصلاح شده با حداقل حدود 15 درصد وزنی باقیمانده مونوگلیسیدیل، بر اساس وزن پلیمر اکریلیک اصلاح شده، باقیمانده مونوگلیسیدیل دارای فرمول

C AH2- CH-A-(CH2)X -O- ϊC-(CH2)y-B-C(R)3

جایی که A O O یا پیوند است، B O O O یا پیوند، R است

-CO- -OC- -C- -CO- -OC-

نشان دهنده H، همان یا مخلوطی از گروه های آلیفاتیک با حدود 1 تا حدود 26 اتم کربن و x از 1 تا 20، و y از 0 تا 20 است، که در آن پلیمر اکریلیک اصلاح شده گلیسیدیل دارای تعداد هیدروکسیل است که بیشتر از حدود 135 تا حدود 80، یک عدد میانگین وزن مولکولی از حدود 500 تا حدود 5000، یک شاخص پراکندگی بیش از حدود 3، یک Tg از حدود 30 درجه سانتیگراد تا حدود 5 درجه سانتیگراد، به طوری که وقتی گلیسیدیل اکریلیک را اصلاح کرد  پلیمر دارای محتوای جامد حداقل حدود 80 درصد و محتوای حلال آلی کمتر از 20 درصد وزنی است، اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل دارای ویسکوزیته بیش از 6800 cps در حدود 25 درجه سانتیگراد نیست.

15. یک پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل که محصول واکنش واکنش دهنده ها است که شامل:
_حداقل یک مونومر اکریلیک دارای یک گروه عاملی واکنشگر گلیسیدیل است که از گروه متشکل از کربوکسیل، هیدروکسیل و آمینو انتخاب شده است. 
_حداقل یک مونومر غیر گلیسیدیل واکنشی که دارای پیوند دوگانه α، β است که مونومر غیراشباع با عملکرد گلیسیدیل واکنشی ندارد. 
_حداقل یک مونومر غیراشباع β عامل هیدروکسی که دارای گروه هیدروکسیل است.  و حداقل یک واکنش دهنده گلیسیدیل استر اصلاح کننده که فرمول کلی دارد

CH2- CH-A-(CH2)X -O-C-(CH2)y-B-C(R)3

که در آن A O O یا پیوند است، B است Q، O یا پیوند، R

-CO- -OC- -C- -OC-

نشان دهنده یکسان یا مخلوطی از گروه های آلیفاتیک است که از حدود 1 تا حدود 26 اتم کربن دارند و x از 1 تا 20 است و y از 0 تا 20 است، مونومر اکریلیک دارای عملکرد واکنشی گلیسیدیل است که با عملکرد گلیسیدیل واکنش پذیر است.  واکنش دهنده گلیسیدیل اصلاح شده، مونومر غیر گلیسیدیل فعال و مونومر غیراشباع عملکردی هیدروکسی که از طریق پیوندهای دوگانه خود پلیمریزه می شوند تا پلیمر اکریلیک اصلاح شده گلیسیدیل را فراهم کنند، پلیمر اکریلیک اصلاح شده گلیسیدیل دارای تعداد هیدروکسیل نه بیشتر از حدود 135، Tg از حدود 30 درجه است.  C تا حدود 5 درجه سانتیگراد، شاخص چند پراکندگی بیش از حدود 3، ι a منگنز در محدوده از حدود 500 تا حدود 5000، محتوای جامد حداقل حدود 80٪، محتوای حلال آلی کمتر از وزن 20  درصد و ویسکوزیته آن بیش از 6800 cps در حدود 25 درجه سانتیگراد نیست.

16. روشی برای ساخت پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل که شامل واکنش حداقل یک مونومر اکریلیک با گروه عاملی واکنشگر گلیسیدیل است. 
حداقل یک مونومر غیر گلیسیدیل واکنشی که دارای پیوند دوگانه oc، β است که مونومر غیراشباع با عملکرد گلیسیدیل واکنش نشان نمی دهد. 
حداقل یک مونومر غیراشباع β عامل هیدروکسی که دارای گروه هیدروکسیل است. 
و حداقل یک واکنش دهنده مونوگلیسیدیل استر اصلاح کننده، مونومر آکریلیک دارای عملکرد هیدروژن واکنشی گلیسیدیل است که با عملکرد گلیسیدیل واکنش دهنده گلیسیدیل اصلاح کننده واکنش می دهد، مونومر واکنش پذیر غیر گلیسیدیل و مونومر غیر اشباع عامل هیدروکسی که از طریق پیوندهای دوگانه خود پلیمریزه می شوند تا گلیسیدیل را فراهم کنند.  پلیمر اکریلیک اصلاح شده، پلیمر اکریلیک اصلاح شده گلیسیدیل دارای عدد هیدروکسیل نه بیشتر از حدود 135، شاخص پلی پراکندگی بیش از حدود 3، و منگنز در محدوده از حدود 500 تا حدود 5000 است.

17. یک پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل که محصول واکنش واکنش دهنده ها است شامل: از حدود 9.0 تا حدود 11.0 درصد وزنی متاکریلیک اسید. 
از حدود 9.3 تا حدود 11.4 درصد وزنی هیدروکسی اتیل متاکرلات. 
از حدود 18.4 تا حدود 22.5 درصد وزنی بوتیل آکریلات. 
از حدود 21.7 تا حدود 26.5 وزنی استایرن درصد.
از حدود 9.1 تا حدود 11.1 درصد وزنی بوتیل متاکریلات. 
و از حدود 22.5 تا حدود 27.5 درصد وزنی حداقل یک واکنش دهنده گلیسیدیل استر اصلاح کننده که دارای فرمول کلی است.

O C AH2- CH-A-(CH2)X -O-C-(CH2)y-B-C(R)3

که در آن A O / O یا پیوند است، B است O / O یا پیوند، R

-CO- -OC- -C- -OC-

نشان دهنده یکسان یا مخلوطی از گروه های آلیفاتیک است که از حدود 1 تا حدود 26 اتم کربن دارند و x از 1 تا 20 است، و y 0 تا 20 است، پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل دارای عدد هیدروکسیل نه بیشتر از حدود 120 است.  Tg- از حدود 30 درجه سانتیگراد تا حدود 5 درجه سانتیگراد، شاخص چند پراکندگی حدود 2.0 تا حدود 2.4، منگنز در محدوده از حدود 500 تا حدود 3000، محتوای جامد حداقل حدود 80 درصد، یک حلال آلی  محتوای کمتر از 20 درصد وزنی و ویسکوزیته نه بیشتر از حدود 6800 cps در حدود 25 درجه سانتیگراد.

18. یک پلیمر اکریلیک اصلاح شده با گلیسیدیل مطابق با ادعای 17، که در آن واکنش دهنده گلیسیدیل استر اصلاح کننده دارای فرمول است.

C AH2 - CH-CH2-O-C ϊ-C(R)3
_شرح

_رزین اکریلیک با جامد بالا

اختراع حاضر به ترکیب رزین اکریلیک با جامد بالا مربوط می شود. 
به طور خاص، این اختراع برای وسایل نقلیه پلیمری و ترکیبات پوششی فرموله شده برای چسباننده های پوششی است که دارای جامدات بالا هستند و سطح حلال های آلی فرار یا ترکیبات آلی فرار را کاهش می دهند. 
وسایل نقلیه پلیمری اختراع شامل پلیمرهای اکریلیک یا کوپلیمرهای اکریلیک است که از واکنش مونومرهای اکریلیک یا یک پلیمر آکریلیک پیش ساخته با یک ترکیب مونوگلیسیدیل تشکیل شده‌اند. 
وسایل نقلیه پلیمری اختراع پوشش بالایی با خواصی مانند حفظ براقیت بالا، مقاومت در برابر حلال و رطوبت و سختی و چسبندگی کافی برای کاربرد در کاربردهای مختلف دریایی، صنعتی و تعمیر و نگهداری ارائه می‌کنند.

پس زمینه پوشش های دریایی و سایر پوشش های نوع صنعتی به معیارهای عملکرد خاصی نیاز دارند تا آن پوشش ها برای آن کاربردها مناسب باشند. 
معیارهای عملکردی که اغلب در این نوع کاربردها مهم هستند ممکن است شامل حفظ براقیت، مقاومت در برابر حلال، مقاومت در برابر رطوبت، مقاومت در برابر پاشش نمک، سختی و چسبندگی باشد. 
یک پوشش باید این نوع معیارهای عملکردی را ارائه دهد و در عین حال نیاز به تهیه پوششی با مقادیر کم ترکیبات آلی فرار و ویسکوزیته قابل قبول را متعادل کند. 
استفاده از وسایل نقلیه پلیمری با جامدات بالا یکی از رویکردهایی است که برای کاهش VOC در ترکیبات پوشش استفاده شده است. 
ترکیبات حاوی جامدات بالا و ترکیبات آلی فرار کم (VOC) در صنعت پوشش‌ها به دلیل قوانین دولتی که انتشار این پوشش‌ها را محدود می‌کند، اهمیت فزاینده‌تری پیدا کرده‌اند.  علاوه بر این، نگرانی های زیست محیطی در مورد استفاده از حلال های آلی برای صنعت پوشش اهمیت فزاینده ای پیدا کرده است. 
این نگرانی نه تنها به حفظ محیط زیست به خاطر خود گسترش می یابد، بلکه به امنیت عمومی هم از نظر شرایط زندگی و هم در کار گسترش می یابد. 
انتشار آلی فرار ناشی از ترکیبات پوششی که توسط صنعت و مصرف کنندگان استفاده و استفاده می شود، نه تنها اغلب ناخوشایند هستند، بلکه به مه دود فتوشیمیایی نیز کمک می کنند. 
دولت‌ها مقرراتی را وضع کرده‌اند که دستورالعمل‌های مربوط به ترکیبات آلی فرار (VOCs) را که ممکن است در اتمسفر منتشر می‌شوند، تعیین کنند. 
آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) دستورالعمل هایی را برای محدود کردن مقدار VOCs منتشر شده در جو ایجاد کرد، چنین دستورالعمل هایی برای تصویب برنامه ریزی شده است یا توسط ایالت های مختلف ایالات متحده به تصویب رسیده است. 
دستورالعمل‌های مربوط به VOCs، مانند موارد EPA، و نگرانی‌های زیست‌محیطی به‌ویژه برای صنعت رنگ و پوشش که از حلال‌های آلی منتشر شده در جو استفاده می‌کند، مرتبط است.
سیستم‌های معمولی با مواد جامد بالا وزن مولکولی پلیمرهای مورد استفاده در وسیله نقلیه پلیمری را محدود می‌کنند، که مقاومت در برابر ضربه و سایر ویژگی‌های چسباننده پوشش و فیلم‌های حاصل از وسایل پلیمری را محدود می‌کند.  سیستم‌های گرما سخت و با مواد جامد بالا معمولاً وزن مولکولی بالاتری را از طریق اتصال عرضی به دست می‌آورند، نه اینکه از ساختار پلیمری پایه به دست آیند. 
از این رو، سیستم‌های با مواد جامد بالا معمولاً تعداد زیادی از مکان‌های واکنش‌پذیر را برای اتصال عرضی فراهم می‌کنند، به طوری که ترکیبات حاصل از خواص کافی برخوردار باشند.
عملکرد بالا تمایل به افزایش ویسکوزیته دارد و منجر به استفاده از سطوح بالاتری از حلال‌های آلی و در نتیجه VOCs برای به دست آوردن ویسکوزیته قابل قبول می‌شود.

پلیمرهای حاوی هیدروکسیل با وزن مولکولی کم را توصیف می کند که با واکنش یک آلفا قابل پلیمریزاسیون، اسید کربوکسیلیک غیر اشباع بتا اتیلن و یک ترکیب اپوکسی تهیه شده اند. 
پلیمر باید دارای عدد هیدروکسیل حداقل 130 و وزن مولکولی متوسط وزن آن کمتر از 15000 باشد به طوری که پلیمر با یک عامل پخت برای ارائه خواص مطلوب قابل درمان باشد. 
پلیمر حاوی هیدروکسیل پتنت λ796 با حرارت دادن یک اسید کربوکسیلیک غیراشباع آلفا، بتا-اتیلنیک قابل پلیمریزاسیون و یک ترکیب اپوکسی در حضور آغازگر رادیکال آزاد تهیه می شود. 
پلیمر به دست آمده حاوی نسبت معادل اسید به اپوکسی حداقل 1 به 1 است.
این پلیمر به دقت یک سیستم هم اونومر، مقدار هیدروکسیل، شاخص پراکندگی و وزن مولکولی را انتخاب و متعادل نمی کند تا خواص مورد نظر چسب پوشش پخته شده حاصل از پخت را به دست آورد.  پلیمرهای اکریلیک اصلاح شده اختراع.
خلاصه اختراع مربوط به پلیمرهای اکریلیک اصلاح شده با مونوگلیسیدیل استر است. 
ترکیب مونومر برای ساخت پلیمرهای اکریلیک اصلاح‌شده اختراع و ارزش هیدروکسیل پایین این اکریلیک‌ها، اکریلیک‌های اصلاح‌شده اختراع را با خواص مطلوبی مانند حفظ براقیت، ویسکوزیته کم، Tg در محدوده حدود 10- درجه ارائه می‌کند.  C تا حدود 60 درجه سانتیگراد و در یک جنبه مهم از حدود 30 درجه سانتیگراد تا حدود 5 درجه سانتیگراد و سختی پس از پخت پلی ایزوسیانات حداقل حدود 2B است. 
مقادیر کمتر هیدروکسیل پلیمرهای اکریلیک اصلاح‌شده به مقادیر کمتری از اتصال‌دهنده‌های عرضی مانند ایزوسیانات نیاز دارد، اما همچنان به پلیمرهای اکریلیک اصلاح‌شده این اختراع اجازه می‌دهد که یک چسب پوششی با سختی مدادی حداقل حدود 2B و حفظ براقیت آن را فراهم کنند. 
حداقل حدود 50% پس از 1000 ساعت قرار گرفتن در معرض نور فرابنفش با استفاده از تست ASTM D4587، روش B. استفاده از واکنش دهنده های اصلاح کننده مونوگلیسیدیل استر با مونومرهای غیراشباع انتخاب شده، پلیمر اکریلیک اصلاح شده با جامدات بالا با ویسکوزیته کم، VOC کم و خواص مطلوب را در یک  پلیمرهای اکریلیک اختراع یک ترکیب رادیکال آزاد پلیمریزه شده از (1) مونومرهای واکنشگر گلیسیدیل دارای پیوندهای دوگانه β هستند که مونومرهای غیراشباع با عملکرد گلیسیدیل (مونومر واکنشگر گلیسیدیل) واکنش نشان می دهند.  ) ، (2) مونومرهایی که دارای پیوندهای دوگانه β هستند که مونومرهای غیراشباع با عملکرد گلیسیدیل (کومونومر واکنشی غیر گلیسیدیل) واکنش نشان نمی دهند و (3) مونومرهای غیراشباع α و β هیدروکسی عاملی که دارای گروه های هیدروکسیل اولیه هستند. 
هنگامی که در پلیمر اختراع ترکیب می شود، عملکرد هیدروکسیل روی مونومرهای غیراشباع با ایزوسیانات و آمینوپلاست ها واکنش نشان می دهد. 
عملکرد واکنشی گلیسیدیل نیز با یک واکنش دهنده گلیسیدیل اصلاح کننده دارای یک گروه مونوگلیسیدیل واکنش می دهد.  واکنش‌دهنده اصلاح‌کننده گلیسیدیل با عملکرد واکنش‌گر گلیسیدیل روی مونومرهای آکریلیک واکنش‌گر گلیسیدیل یا محصولات پلیمریزاسیون رادیکال آزاد آن‌ها واکنش می‌دهد.
مونومرهای آکریلیک واکنشگر گلیسیدیل و سایر مونومرهای غیراشباع به طور رادیکال آزاد با یکدیگر از طریق پیوندهای دوگانه مربوطه پلیمریزه می شوند. 
نسبت مونومر اکریلیک دارای گروه‌های واکنش‌گر گلیسیدیل به واکنش‌دهنده گلیسیدیل اصلاح‌کننده و مونومرهای دارای گروه‌های هیدروکسیل برای تهیه پلیمر اکریلیک اصلاح‌شده با مونوگلیسیدیل با مقدار هیدروکسیل حداقل حدود 80، اما کمتر از حدود 135 موثر است. 
مقدار هیدروکسیل در محدوده حدود 85 تا حدود 120 است. شرایط پلیمریزاسیون رادیکال آزاد، آغازگر رادیکال آزاد و حلال واکنش به گونه ای انتخاب شده اند که پلیمر اکریلیک اصلاح شده مونو گلیسیدیل با وزن مولکولی متوسط عددی حداقل حدود 500 را ارائه کند. 
بیش از حدود 5000 و از یک جنبه از حدود 1000 تا حدود 3000 و شاخص چندپراکندگی (PDI) از حدود 3 بیشتر نیست و به طور کلی از حدود 2.0 تا حدود 2.4. 
مقدار کم هیدروکسیل اجازه استفاده از مقادیر کمتر را می دهد. 
اتصال دهنده متقابل، مانند ایزوسیانات چند منظوره، برای دستیابی به سختی حداقل حدود 2B با استفاده از اتصال دهنده متقاطع ایزوسیانات تریمر HDI با وزن بیش از 22 وزن، بر اساس وزن پلیمر اکریلیک. 
وزن مولکولی بالاتر، همراه با PDI کم پلیمرهای اکریلیک اختراع، به ارائه پلیمرهای اکریلیک اصلاح شده اختراع با ویسکوزیته کم کمک می کند که نیاز به حلال را کاهش می دهد و همچنین VOC های نامطلوب را کاهش می دهد.
عملکرد *گلیسیدیل راکتیو" مونومر آکریلیک واکنشگر گلیسیدیل شامل کربوکسیل (-COOH)، هیدروکسیل (-OH) و آمین (-NHR، که در آن R=H یا یک گروه آلکیل پایین تر با یک تا 4 اتم کربن است). کتون ها و آلدئیدها  همچنین می‌تواند گلیسیدیل واکنش‌پذیر باشد.
بنابراین، مونومر دارای عملکرد هیدروکسیل نیز ممکن است به عنوان مونومر آکریلیک واکنش‌گر گلیسیدیل عمل کند، اگر یک مونومر آکریلیک باشد.
عملکرد واکنش‌گر گلیسیدیل ممکن است یک عملکرد هیدروژن فعال مونومر آکریلیک واکنش‌گر گلیسیدیل باشد.
این عملکرد ممکن است  هیدروکسیل، اما همه مونومرهای اکریلیک با عملکرد هیدروژن فعال نمی توانند به عنوان مونومرهای غیر اشباع اتیلنی بتا با عملکرد هیدروکسیل عمل کنند.

به طور کلی، واکنش دهنده گلیسیدیل اصلاح کننده از حدود 15 تا حدود 40 درصد وزنی تمام واکنش دهنده های مورد استفاده برای ساخت پلیمر اکریلیک اصلاح شده که مونومرهای 1 تا 3 و واکنش دهنده گلیسیدیل اصلاح کننده هستند، خواهد بود. 
مونومر اکریلیک واکنشگر گلیسیدیل دارای عملکرد واکنشی گلیسیدیل معمولاً از حدود 1 تا حدود 20 درصد وزنی کومونومرهای 1 تا 3 و واکنش دهنده گلیسیدیل اصلاح کننده، کومونومر غیر گلیسیدیل واکنشی از حدود 40 تا حدود 80 درصد وزنی کومونومرها را شامل می شود.  3 و واکنش دهنده گلیسیدیل اصلاح کننده، کومونومرهای عامل هیدروکسی دارای -OH اولیه از حدود 3 تا حدود 25 درصد وزنی کومونومرهای 1 تا 3 و واکنش دهنده گلیسیدیل اصلاح کننده را تشکیل می دهند.

واکنش دهنده گلیسیدیل اصلاح کننده یک گلیسیدیل استر است و از یک جنبه، عملکرد واکنش پذیر گلیسیدیل روی مونومر اکریلیک یک گروه کربوکسیلیک اسید است که با حلقه اپوکسی روی گلیسیدیل استر واکنش نشان می دهد. 
در یک جنبه بسیار مهم، استرهای گلیسیدیل اصلاح کننده، استرهای گلیسیدیل اسید ورساتیک هستند. 
مونومرهای واکنشگر گلیسیدیل که دارای عملکرد واکنشی گلیسیدیل هستند در مجموع باید حداقل در مقدار مولی مساوی از گلیسیدیل استر باشند. 
اگر عملکرد واکنشی گلیسیدیل مونومر واکنشگر گلیسیدیل یک هیدروکسی اولیه باشد، آنگاه مونومر عاملی هیدروکسی اولیه و مونومر واکنشگر گلیسیدیل باید در مقدار مولی کافی بیش از مقدار مولی گلیسیدیل استر باشد تا پلیمر حاصل را با مقدار هیدروکسیل حدود از حدود ارائه کند.  80 تا 135 مونومرهای غیراشباع اتیلن α، β که گروه عاملی واکنشگر گلیسیدیل ندارند (کومونومر واکنشگر غیر گلیسیدیل) شامل استایرن، آلفا متیل استایرن، وینیل استات (VA)، وینیل تولوئن، و استرهای اکریلیک یا متاکریلیک (مانند متیل) است. 
آکریلات، اتیل آکریلات، ایزوپروپیل (eth) آکریلات، n-بوتیل  آکریلات، ایزوبوتیل  آکریلات، n-آمیل آکریلات، ایزوآمیل آکریلات، n-هگزیل اکریلات، 2-اتیل هگزیل  آکریلات، n-اکتیل  آکریلات، آلیل اتاکریلات، متیل متاکریلات (MMA)، بوتیل آکریلات (BA)، بوتیل متاکریلات (BMA)، اتیل آکریلات (EA) و متاکریلات لوریل  .

کومونومر غیر گلیسیدیل واکنشی نباید بیش از 80 درصد وزنی باشد.

پلیمرهای اکریلیک اصلاح شده اختراع دارای محتوای جامد حداقل حدود 70 درصد وزنی، ترجیحاً 80 درصد وزنی، و ویسکوزیته نه بیشتر از حدود 6800 cps در دمای 25 درجه سانتی گراد در 80 درصد وزنی جامدات و نه بیشتر از 20 درصد وزنی هستند. 
حلال آلی  پلیمرهای اکریلیک اصلاح شده اختراع برای ارائه وسایل نقلیه پلیمری با چنین محتوای جامد و ویسکوزیته و ترکیبات پوششی فرموله شده با سطوح VOC کمتر از حدود 250 گرم در لیتر موثر هستند.
پلیمرهای اکریلیک اصلاح شده و وسایل نقلیه پلیمری اختراع برای ارائه بایندرهای پوششی با حفظ براقیت بالا، حداقل 50 درصد پس از 1000 ساعت قرار گرفتن در معرض نور UV تحت آزمون ASTM D4587 روش B، سختی حداقل حدود 2B، و  چسبندگی حداقل حدود 4B روی فولاد نورد سرد. 
به طور کلی، واکنش دهنده مونوگلیسیدیل اصلاح کننده از حدود 15 تا 40 درصد وزن واکنش دهنده های فوق 1 تا 3 و واکنش دهنده مونوگلیسیدیل اصلاح کننده برای ساخت پلیمر اکریلیک اصلاح شده استفاده می شود. 
واکنش دهنده مونوگلیسیدیل اصلاح کننده نیز به طور کلی دارای وزن مولکولی در محدوده 130 تا حدود 500 است و همانطور که قبلا ذکر شد استرهای گلیسیدیل هستند. 
استرهای گلیسیدیل بسیار مفیدی که در اختراع استفاده می شوند دارای فرمول کلی O (A) هستند.

C AH2- CH-A-(CH2)X -O-C-(CH2)y-B-C(R)3

جایی که A= O > O یا پیوند، B= O / O r O یا پیوند، R

-CO- -OC- -C- -CO- -OC-

 

نشان دهنده H، همان یا مخلوطی از گروه های آلیفاتیک اولیه، ثانویه یا سوم است که از حدود 1 تا حدود 26 اتم کربن دارند و x از 1 تا 20 و y=0 تا 20 است. 
علائم تجاری Glydexx® و Cardura® از ExxonMobil Chemical Company و Resolution Performance Products، به ترتیب. 
در یکی از جنبه‌های اختراع، مونومرهای آکریلیک واکنش‌گر گلیسیدیل و سایر کومونومرها و ترکیب مونوگلیسیدیل قبل از پلیمریزاسیون پیوندهای دوگانه آکریلیک با رادیکال‌های آزاد، با واکنش‌دهنده اصلاح‌کننده گلیسیدیل از قبل واکنش داده می‌شوند. 
برای کاتالیز کردن واکنش، مخلوط واکنش ممکن است شامل یک کاتالیزور مانند اتیل تری فنیل فسفونیوم یدید (ETPPI) در دمای حدود 100 درجه سانتیگراد تا حدود 120 درجه سانتیگراد یا اکتات قلع در حدود 100 درجه سانتیگراد تا حدود 120 درجه سانتیگراد باشد. 
همچنین، واکنش دهنده اصلاح کننده منوگلیسیدیل را می توان با یک کوپلیمر آکریلیک از پیش ساخته شده واکنش داد.