فرمول تبدیل مازوت به گازوییل

ابتدا غلظت مازوت را به گازوییل می رسانیم

سپس رنگ مشکی آن را روشن سازی می نماییم.

تغییری در فلش ایجاد میگردد.

 

فرمول تبدیل روغن سوخته به گازوییل

 

بیشتر این چنین فرمول ها مناسب جنوب ایران می باشد.

وگرنه در غرب کشور دنبال تبدیل گازوییل به روغن سوخته هستند.

در پایتخت از پلاستیک , گازوییل می سازند.

ولی این کار در جنوب کشور مثبت نیست.

چون هزینه حمل و نقل بسیار بالا رفته است.

برخی عزیزان به دنبال معجزه هستند.

میخواهند آب را با گازوییل مخلوط نمایند.

بله آب و گازوییل!!!!!

میشود به کمک امولسیفایر به این موضوع دستیافت.

ولی فلش آن را میخواهید چه کنید؟؟

به نظر من مثبت نیست.

بیایید دونکیشوت نباشید.

همه دنبال این هستیم که به پول دست پیدا نماییم.

من هم در این مسیر کنارتان هستم.

با منطق

 

چندی  پیش یکی تز دوستان افغانستانی با من در تماس شد

میخواست روغن سوخته را تبدیل به سوخت نماید.

از نظرم کاری راحت پیش رو بود

مواد اولیه مورد نیاز را به سخته به نیمروز رساندیم

همه چی با موفقیت به پیش رفت

ولی یک آن با کلمه ای آشنا شدم به نام سیکیلت

سیکیلت شد یه مشکل بزرگ

میدانستم حتما جایگزین کلمه دیگری است.

متوجه شدن منظور از سیکیلت همان معیار چربی است.

با لطف یکی از برادران افغان به این موضوع پایان دادیم

به کمک نفت که سیکیلت آن 800 بود .

به سخته سیکیلت 815 رسیدیم.

ماشین های سنگین سیکیلت 830 اوکی است.

ولی برای ماشین ها سبک سیکیلت 815 الی 820

خیلی سخت بود ولی تونستیم این پروژه هم به مقصد برسانیم.

مخصوص یکی از برادران پشتو خیلی به ما بد بین بود.

وقتی ماده ای به روغن سوخته اضافه شد.

یک آن غلظت شکست.

به ویسکوز گازوییل رسیدیم

تازه یکم اخمش باز شد.

رنگ مشکی تبدیل به زرد شد.

مشکل سیکیلتم رفع شد.

خداراشکر

نفت سیاه

 

 

نفت کوره هر یک از فراکسیون های مختلف است که از تقطیر نفت (نفت خام) به دست می آید. چنین روغن هایی شامل تقطیرها (کسری های سبک تر) و باقیمانده ها (کسری های سنگین تر) هستند. روغن‌های سوختی شامل نفت کوره سنگین ، نفت کوره دریایی ( MFO )، سوخت انبار ، نفت کوره ( FO )، نفت گاز ( گازویل )، روغن‌های حرارتی (مانند نفت گرمایش خانگی)، سوخت دیزل و غیره هستند.

اصطلاح نفت کوره به طور کلی شامل هر سوخت مایعی می شود که در کوره یا دیگ بخار برای تولید گرما ( روغن های گرمایشی )، یا در موتور برای تولید نیرو (به عنوان سوخت موتور ) استفاده می شود. با این حال، معمولاً شامل سایر روغن‌های مایع نمی‌شود، مانند روغن‌هایی با نقطه اشتعال تقریباً 42 درجه سانتی‌گراد (108 درجه فارنهایت)، ^{[ چرا؟ ]} یا روغنهای سوخته در مشعلهای فتیله ای پنبه ای یا پشمی. در معنای دقیق‌تر، نفت کوره تنها به سنگین‌ترین سوخت‌های تجاری که نفت خام می‌تواند تولید کند، اطلاق می‌شود، یعنی سوخت‌هایی که سنگین‌تر از بنزین (بنزین) و نفتا هستند .

روغن سوخت از هیدروکربن های با زنجیره بلند به ویژه آلکان ها ، سیکلوآلکان ها و آروماتیک ها تشکیل شده است . مولکول های کوچک مانند پروپان ، نفتا، بنزین و نفت سفید دارای نقطه جوش نسبتا پایینی هستند و در شروع فرآیند تقطیر جزء به جزء حذف می شوند . روغن‌های سنگین‌تر مشتق‌شده از نفت مانند سوخت دیزل و روغن‌های روان‌کننده ، فرار بسیار کمتری دارند و کندتر تقطیر می‌شوند.

استفاده می کندویرایش کنید

روغن کاربردهای زیادی دارد. خانه ها و مشاغل را گرم می کند و سوخت کامیون ها ، کشتی ها و برخی خودروها را تامین می کند . مقدار کمی برق توسط گازوئیل تولید می شود، اما آلاینده تر و گران تر از گاز طبیعی است . اغلب به عنوان سوخت پشتیبان برای نیروگاه های پیک در مواقعی که تامین گاز طبیعی قطع شود یا به عنوان سوخت اصلی برای ژنراتورهای الکتریکی کوچک استفاده می شود . در اروپا، استفاده از دیزل به طور کلی به خودروها (حدود 40٪)، خودروهای شاسی بلند (حدود 90٪) و کامیون ها و اتوبوس ها (بیش از 99٪) محدود می شود. بازار گرمایش منازل با نفت کوره به دلیل نفوذ گسترده گاز طبیعی و همچنین کاهش یافته است.پمپ های حرارتی . با این حال، در برخی مناطق مانند شمال شرقی ایالات متحده بسیار رایج است .

روغن مازوت باقيمانده كمتر مفيد است زيرا آنقدر لزج است كه بايد قبل از استفاده با سيستم گرمايش مخصوص گرم شود و ممكن است حاوي مقادير نسبتاً زيادي آلاينده به ويژه گوگرد باشد كه در هنگام احتراق دي اكسيد گوگرد تشكيل مي شود. با این حال، خواص نامطلوب آن آن را بسیار ارزان می کند. در واقع ارزان ترین سوخت مایع موجود است. از آنجایی که روغن کوره قبل از استفاده نیاز به گرم کردن دارد، نمی توان از سوخت باقیمانده در وسایل نقلیه جاده ای، قایق ها یا کشتی های کوچک استفاده کرد، زیرا تجهیزات گرمایشی فضای ارزشمندی را اشغال کرده و خودرو را سنگین تر می کند. گرم کردن روغن نیز یک روش ظریف است که در وسایل نقلیه کوچک و سریع غیرعملی است. با این حال، نیروگاه هاو کشتی های بزرگ قادر به استفاده از نفت کوره باقی مانده هستند.

استفاده از روغن مازوت باقیمانده در گذشته رایج تر بود. دیگ بخار ، لوکوموتیوهای بخار راه آهن و کشتی های بخار نیرو می داد . با این حال، لوکوموتیوها با دیزل یا برق کار می کنند. کشتی‌های بخار به دلیل هزینه‌های عملیاتی بالاتر، مانند گذشته رایج نیستند (اکثر حامل‌های LNG از نیروگاه‌های بخار استفاده می‌کنند، زیرا گاز «جوش‌آور» منتشر شده از محموله می‌تواند به عنوان منبع سوخت استفاده شود). و اکثر دیگهای بخار اکنون از نفت گرمایش یا گاز طبیعی استفاده می کنند. برخی از دیگ های صنعتی هنوز از آن استفاده می کنند و همچنین برخی از ساختمان های قدیمی، از جمله در شهر نیویورک . در سال 2011 شهر نیویورک تخمین زد که 1٪ از ساختمان های آن که نفت کوره شماره 4 و شماره 6 می سوزانند مسئول 86٪ از سوخت هستند.آلودگی دوده ای که توسط تمام ساختمان های شهر ایجاد می شود. نیویورک به دلیل نگرانی در مورد اثرات بهداشتی ناشی از ذرات ریز، حذف فاز این درجه‌های سوخت را بخشی از طرح زیست‌محیطی خود، PlaNYC کرد، [1] ^و تمام ساختمان‌هایی که از نفت کوره شماره 6 استفاده می‌کردند به سوخت کم‌آلاینده تبدیل شدند. پایان سال 2015. ^[2]

استفاده از سوخت باقیمانده در تولید برق نیز کاهش یافته است. در سال 1973، نفت کوره باقیمانده 16.8 درصد از برق را در ایالات متحده تولید می کرد. تا سال 1983، به 6.2 درصد کاهش یافت و تا سال 2005 ، تولید برق از همه اشکال نفت، از جمله گازوئیل و سوخت باقیمانده، تنها 3 درصد از کل تولید را تشکیل می داد. ^{[ نیاز به نقل از ]} این کاهش نتیجه رقابت قیمت با گاز طبیعی و محدودیت های زیست محیطی در انتشار است. برای نیروگاه ها، هزینه های گرمایش نفت، کنترل آلودگی اضافی و تعمیر و نگهداری اضافی که پس از سوزاندن آن لازم است، اغلب از هزینه پایین سوخت بیشتر است. سوزاندن نفت کوره، به ویژه نفت کوره باقیمانده، انتشار دی اکسید کربن یکنواخت بیشتری نسبت به گاز طبیعی ایجاد می کند. ^[3]

روغن های سوخت سنگین همچنان در تاسیسات "روشن کردن" دیگ بخار در بسیاری از نیروگاه های زغال سنگ استفاده می شود. این استفاده تقریباً مشابه استفاده از کیندلینگ برای شروع آتش است. بدون انجام این عمل، شروع فرآیند احتراق در مقیاس بزرگ دشوار است.

عیب اصلی روغن کوره باقیمانده، ویسکوزیته اولیه بالای آن است، به ویژه در مورد روغن شماره 6، که نیاز به یک سیستم مهندسی صحیح برای ذخیره سازی، پمپاژ و سوزاندن دارد. اگرچه معمولاً سبک‌تر از آب است (با وزن مخصوص معمولاً بین 0.95 تا 1.03)، اما بسیار سنگین‌تر و چسبناک‌تر از نفت شماره 2، نفت سفید یا بنزین است. روغن شماره 6 در واقع باید در دمای حدود 38 درجه سانتیگراد (100 درجه فارنهایت) نگهداری شود و تا دمای 65 تا 120 درجه سانتیگراد (149 تا 248 درجه فارنهایت) حرارت داده شود تا بتوان به راحتی آن را پمپ کرد و در دماهای سردتر می تواند به داخل بچسبد. یک نیمه جامد قیری نقطه اشتعال بیشتر مخلوط های روغن شماره 6 اتفاقاً حدود 65 درجه سانتیگراد (149 درجه فارنهایت) است. تلاش برای پمپاژ روغن با ویسکوزیته بالا در دماهای پایین یکی از دلایل مکرر آسیب به خطوط سوخت، کوره‌ها و تجهیزات مرتبط بود که اغلب برای سوخت‌های سبک‌تر طراحی شده بودند.

برای مقایسه، نفت کوره سنگین کلاس G BS 2869 به روشی مشابه رفتار می کند، که نیاز به ذخیره سازی در دمای 40 درجه سانتیگراد (104 درجه فارنهایت)، پمپاژ در حدود 50 درجه سانتیگراد (122 درجه فارنهایت) و نهایی شدن برای سوختن در حدود 90 تا 120 درجه سانتیگراد دارد . 194-248 درجه فارنهایت).

بیشتر تأسیساتی که در طول تاریخ شماره 6 یا سایر روغن‌های باقیمانده را می‌سوزانند، کارخانه‌های صنعتی و تأسیسات مشابهی بودند که در اوایل یا اواسط قرن بیستم ساخته شدند، یا در همان دوره زمانی از سوخت زغال‌سنگ به سوخت نفت تبدیل شدند. در هر دو مورد، روغن باقیمانده به عنوان یک چشم انداز خوب در نظر گرفته می شد، زیرا ارزان و به راحتی در دسترس بود. بیشتر این تأسیسات متعاقباً بسته و تخریب شده اند یا سوخت خود را با سوخت ساده تری مانند گاز یا نفت شماره 2 جایگزین کرده اند. محتوای گوگرد بالای روغن شماره 6 - تا 3٪ وزنی در برخی موارد شدید - دارای اثر خورنده بر روی بسیاری از سیستم های گرمایشی (که معمولاً بدون حفاظت در برابر خوردگی کافی طراحی می شدند)، طول عمر آنها را کوتاه و اثرات آلاینده را افزایش داد. . این امر به ویژه در کوره هایی که به طور منظم خاموش می شدند و اجازه می دادند سرد شوند، صدق می کرد.اسید سولفوریک .

پاکسازی محیطی در چنین تأسیساتی اغلب با استفاده از عایق آزبست در خطوط تغذیه سوخت پیچیده می شود. روغن شماره 6 بسیار مقاوم است و به سرعت تجزیه نمی شود. ویسکوزیته و چسبندگی آن نیز رفع آلودگی زیرزمینی را بسیار دشوار می کند، زیرا این ویژگی ها اثربخشی روش هایی مانند حذف هوا را کاهش می دهد .

هنگامی که روغن باقیمانده در آب، مانند رودخانه یا اقیانوس رها می شود، به جای تشکیل یک لکه، تمایل دارد به تکه ها یا تاربال ها – مخلوطی از روغن و ذرات معلق مانند سیلت و مواد آلی شناور – تجزیه شود. به طور متوسط حدود 5-10٪ از مواد ظرف چند ساعت پس از آزاد شدن تبخیر می شوند، در درجه اول بخش های هیدروکربنی سبک تر. سپس باقیمانده اغلب به پایین ستون آب فرو می رود.

تاثیرات سلامتیویرایش کنید

به دلیل کیفیت پایین سوخت بنکر، هنگام سوختن به ویژه برای سلامت انسان مضر است و باعث بیماری و مرگ و میر جدی می شود. پیش از تصویب سقف گوگردی IMO در سال 2020، آلودگی هوای صنعت کشتیرانی هر ساله باعث مرگ زودرس 400000 مرگ زودرس ناشی از سرطان ریه و بیماری های قلبی عروقی و همچنین 14 میلیون مورد آسم در کودکان در سال می شد. ^[4]

حتی پس از معرفی قوانین سوخت پاک تر در سال 2020، آلودگی هوای کشتیرانی همچنان عامل مرگ 250000 نفر در سال و حدود 6.4 میلیون مورد آسم کودکان در سال تخمین زده می شود.

کشورهای چین، ژاپن، بریتانیا، اندونزی و آلمان بیشترین آسیب را از آلودگی هوا ناشی از کشتی ها می بینند. در سال 2015 آلودگی هوای کشتیرانی باعث مرگ 20520 نفر در چین، 4019 نفر در ژاپن و 3192 نفر در بریتانیا شد. ^[5]

بر اساس یک مطالعه ICCT، کشورهایی که در خطوط اصلی کشتیرانی قرار دارند، به‌ویژه در معرض خطر هستند و می‌توانند ببینند که کشتیرانی درصد بالایی از مرگ‌ومیرهای کلی ناشی از آلودگی هوا در بخش حمل‌ونقل را تشکیل می‌دهد. در تایوان، کشتیرانی 70 درصد از کل مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا را در سال 2015 به خود اختصاص داده است، پس از آن مراکش با 51 درصد، مالزی و ژاپن هر دو با 41 درصد، ویتنام با 39 درصد و انگلیس با 38 درصد قرار دارند. ^[6]

علاوه بر حمل و نقل تجاری، کشتی های کروز نیز مقادیر زیادی آلودگی هوا منتشر می کنند که به سلامت مردم آسیب می زند. تا سال 2019، گزارش شده بود که کشتی‌های بزرگترین شرکت کروز، Carnival Corporation & plc ، ده برابر بیشتر از مجموع همه خودروهای اروپایی، دی اکسید گوگرد منتشر می‌کنند. ^[7]

رده بندی کلیویرایش کنید

ایالات متحدهویرایش کنید

اگرچه روندهای زیر به طور کلی درست است، سازمان های مختلف ممکن است مشخصات عددی متفاوتی برای شش درجه سوخت داشته باشند. نقطه جوش و طول زنجیره کربنی سوخت با عدد روغن کوره افزایش می یابد. ویسکوزیته نیز با تعداد افزایش می یابد و سنگین ترین روغن باید گرم شود تا جریان یابد. قیمت معمولا با افزایش تعداد سوخت کاهش می یابد. ^[8]

نفت کوره شماره 1 که با نام دیزل شماره نیز شناخته می شود . 1 ، نفت سفید ، و سوخت جت ، یک روغن تقطیر فرار است که برای تبخیر مشعل‌های دیزلی و موتورهای دیزلی با کارایی بالا/تمیز در نظر گرفته شده است. ^[9] این برش پالایشگاه نفت سفید است که بلافاصله پس از برش نفتای سنگین که برای بنزین استفاده می شود، جوش می آید . نام های قبلی عبارتند از: روغن زغال سنگ، روغن اجاق گاز و روغن محدوده. ^[8]

نفت کوره شماره 2 یک روغن تقطیر برای گرمایش خانه است . ^[9] کامیون‌ها و برخی خودروها از دیزل مشابهی استفاده می‌کنند. 2 با محدودیت عدد ستان که کیفیت احتراق سوخت را توصیف می کند. هر دو معمولاً از برش نفت گاز سبک به دست می آیند. نام گازوئیل به استفاده اولیه از این بخش در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 اشاره دارد - برش نفت گاز به عنوان یک عامل غنی‌کننده برای تولید گاز آب کاربراتوری استفاده می‌شد . ^[8]

نفت کوره شماره 3 یک روغن تقطیر برای مشعل هایی بود که به سوخت کم ویسکوزیته نیاز داشتند. ASTM این درجه را در مشخصات شماره 2 ادغام کرد و این اصطلاح از اواسط قرن بیستم به ندرت مورد استفاده قرار گرفت. ^[9]

نفت کوره شماره 4 ، همچنین به عنوان Bunker A شناخته می شود ، یک روغن گرمایشی تجاری برای تاسیسات مشعل است که به پیش گرمکن مجهز نیستند. ^[9] ممکن است از برش نفت گاز سنگین بدست آید. ^[8]

نفت کوره شماره 5 یک روغن گرمایش صنعتی باقیمانده است که برای اتمیزه شدن مناسب در مشعلها به پیش گرمایش در دمای 77-104 درجه سانتیگراد (171-219 درجه فارنهایت) نیاز دارد. ^[9] این سوخت گاهی اوقات به عنوان Bunker B شناخته می شود . ممکن است از برش نفت گاز سنگین بدست آید، ^[8] یا ممکن است ترکیبی از روغن باقیمانده با روغن شماره 2 کافی برای تنظیم ویسکوزیته باشد تا زمانی که بتوان آن را بدون پیش گرم کردن پمپ کرد. ^[9]

روغن کوره شماره 6 یک روغن باقیمانده با ویسکوزیته بالا است که نیاز به پیش گرمایش تا 104-127 درجه سانتیگراد (219-261 درجه فارنهایت) دارد. باقیمانده به معنای موادی است که پس از جوشاندن قطعات ارزشمندتر نفت خام باقی می‌مانند. باقیمانده ممکن است حاوی ناخالصی های نامطلوب مختلفی باشد، از جمله 2٪ آب و 0.5٪ روغن معدنی . این سوخت ممکن است به عنوان نفت کوره باقیمانده (RFO)، توسط مشخصات نیروی دریایی Bunker C یا با مشخصات اقیانوس آرام PS-400 شناخته شود. ^[9]

انگلستانویرایش کنید

استاندارد بریتانیا BS 2869، روغن‌های سوختی برای موتورهای کشاورزی، خانگی و صنعتی ، طبقات زیر را مشخص می‌کند:

طبقات روغن سوخت بر اساس BS 2869

کلاس	تایپ کنید	حداقل اصطحکاک جنبشی	حداکثر اصطحکاک جنبشی	حداقل نقطه اشتعال	حداکثر محتوای گوگرد	نام مستعار
C1	تقطیر	-	-	43 درجه سانتی گراد	0.040 % (m/m)	پارافین
C2	تقطیر	1000 میلی‌متر بر ثانیه در 40 درجه سانتی‌گراد	2000 میلی‌متر بر ثانیه در دمای 40 درجه سانتی‌گراد	38 درجه سانتی گراد	0.100 % (m/m)	نفت سفید ، روغن 28 ثانیه ای
A2	تقطیر	2000 میلی‌متر بر ثانیه در دمای 40 درجه سانتی‌گراد	5000 میلی‌متر بر ثانیه در دمای 40 درجه سانتی‌گراد	> 55 درجه سانتیگراد	0.001 % (m/m)	نفت گاز کم گوگرد، ULSD
D	تقطیر	2000 میلی‌متر بر ثانیه در دمای 40 درجه سانتی‌گراد	5000 میلی‌متر بر ثانیه در دمای 40 درجه سانتی‌گراد	> 55 درجه سانتیگراد	0.100 % (m/m)	نفت گاز، گازوئیل قرمز ، روغن 35 ثانیه ای
E	باقیمانده	-	8.200 mm 2 / s در 100 درجه سانتیگراد	66 درجه سانتی گراد	1000 % (m/m)	روغن سوخت سبک، LFO، روغن 250 ثانیه ای
اف	باقیمانده	8.201 mm 2 / s در 100 درجه سانتیگراد	20000 میلی‌متر بر ثانیه در 100 درجه سانتی‌گراد	66 درجه سانتی گراد	1000 % (m/m)	روغن سوخت متوسط، MFO، روغن 1000 ثانیه ای
جی	باقیمانده	20.010 mm 2 / s در 100 درجه سانتیگراد	40000 میلی‌متر بر ثانیه در 100 درجه سانتی‌گراد	66 درجه سانتی گراد	1000 % (m/m)	نفت کوره سنگین، HFO، روغن 3500 ثانیه ای
اچ	باقیمانده	40.010 میلی‌متر بر ثانیه در 100 درجه سانتی‌گراد	56000 میلی‌متر بر ثانیه در 100 درجه سانتی‌گراد	66 درجه سانتی گراد	1000 % (m/m)	-

سوخت های کلاس C1 و C2 از نوع نفت سفید هستند. C1 برای استفاده در وسایل بدون دودکش (مانند لامپ ) است. C2 برای تبخیر یا اتمیزه کردن مشعل ها در وسایل متصل به دودکش ها است.

سوخت کلاس A2 برای کاربردهای سیار و خارج از جاده که نیاز به استفاده از سوخت بدون گوگرد دارند ، مناسب است . سوخت کلاس D مشابه کلاس A2 است و برای استفاده در کاربردهای ثابت مانند گرمایش خانگی، تجاری و صنعتی مناسب است. استاندارد BS 2869 به سوخت کلاس A2 و کلاس D اجازه می دهد تا حداکثر 7٪ (V/V) بیودیزل ( متیل استر اسید چرب ، FAME) داشته باشد، مشروط بر اینکه محتوای FAME مطابق با الزامات استاندارد BS EN 14214 باشد.

کلاس های E تا H روغن های باقیمانده برای اتمیزه کردن مشعل های دیگ بخار یا به استثنای کلاس H، انواع خاصی از موتورهای احتراقی بزرگتر هستند. کلاس های F تا H همیشه قبل از استفاده نیاز به گرم کردن دارند. سوخت کلاس E بسته به شرایط محیطی ممکن است به پیش گرمایش نیاز داشته باشد.

روسیهویرایش کنید

مازوت یک روغن سوخت باقیمانده است که اغلب از منابع نفتی روسیه به دست می‌آید و یا با فراکسیون‌های نفت سبک‌تر مخلوط می‌شود یا مستقیماً در بویلرها و کوره‌های تخصصی سوزانده می‌شود. همچنین به عنوان خوراک پتروشیمی استفاده می شود. با این حال، در عمل روسی، "مازوت" یک اصطلاح چتر است که تقریباً مترادف با نفت کوره به طور کلی است، که بیشتر انواع ذکر شده در بالا را پوشش می دهد، به جز گریدهای 1 و 2/3 ایالات متحده، که اصطلاحات جداگانه ای برای آنها وجود دارد (نفت سفید و دیزل ) . سوختبه ترتیب نفت خورشیدی - رویه روسیه بین سوخت دیزل و روغن گرمایشی تفاوتی قائل نمی شود). این بیشتر به دو درجه تقسیم می شود، "مازوت دریایی" مشابه با گریدهای 4 و 5 ایالات متحده، و "مازوت کوره"، سنگین ترین کسری باقیمانده از نفت خام، که تقریباً دقیقاً مطابق با نفت کوره شماره 6 ایالات متحده است و بیشتر بر اساس ویسکوزیته و درجه بندی می شود. محتوای گوگرد

طبقه بندی سوخت دریاییویرایش کنید

در حوزه دریایی نوع دیگری از طبقه بندی برای نفت کوره استفاده می شود:

• MGO (نفت گاز دریایی) - تقریباً معادل شماره. 2 نفت کوره، ساخته شده فقط از تقطیر
• MDO ( روغن دیزل دریایی ) - تقریباً معادل هیچ. 3 نفت کوره، ترکیبی از گازوئیل سنگین که ممکن است حاوی مقادیر بسیار کمی از ذخایر سیاه پالایشگاه باشد، اما دارای ویسکوزیته پایین تا 12 cSt است، بنابراین برای استفاده در موتورهای احتراق داخلی نیازی به حرارت دادن نیست.
• IFO (روغن سوخت متوسط) - تقریباً معادل شماره. 4 نفت کوره، ترکیبی از گازوئیل و نفت کوره سنگین، با بنزین کمتر نسبت به نفت دیزل دریایی
• HFO (روغن سوخت سنگین) - روغن باقیمانده خالص یا تقریباً خالص، تقریباً معادل هیچ. 5 و نه 6 نفت کوره
• NSFO (روغن سوخت ویژه نیروی دریایی) - نام دیگری برای شماره. 5 HFO
• MFO (روغن سوخت دریایی) - نام دیگری برای no. 6 HFO

روغن دیزل دریایی برخلاف دیزل های معمولی حاوی مقداری روغن سوخت سنگین است.

استانداردها و طبقه بندیویرایش کنید

CCAI و CII دو شاخص هستند که کیفیت احتراق روغن سوخت باقیمانده را توصیف می کنند و CCAI به ویژه اغلب برای سوخت های دریایی محاسبه می شود. با وجود این، به دلیل اینکه موتورهای دریایی برای استفاده از ویسکوزیته های مختلف سوخت طراحی شده اند، هنوز هم سوخت های دریایی با حداکثر ویسکوزیته خود (که توسط استاندارد ISO 8217 تنظیم شده است - در زیر مشاهده کنید) در بازارهای بین المللی عرضه می شوند. ^[10] واحد ویسکوزیته مورد استفاده سنتیستوک (cSt) است و سوخت‌هایی که اغلب نقل‌قول می‌شوند در زیر به ترتیب هزینه ذکر شده‌اند، اولین کم‌هزینه‌ترین آنها.

• IFO 380 - روغن سوخت میانی با حداکثر ویسکوزیته 380 سانتی استوک (<3.5٪ گوگرد)
• IFO 180 - روغن سوخت میانی با حداکثر ویسکوزیته 180 سانتی استوک (<3.5٪ گوگرد)
• LS 380 - روغن سوخت میانی کم گوگرد (<1.0%) با حداکثر ویسکوزیته 380 سانتی استوک
• LS 180 - روغن سوخت میانی کم گوگرد (<1.0%) با حداکثر ویسکوزیته 180 سانتی استوک
• MDO - روغن دیزل دریایی
• MGO - بنزین دریایی
• LSMGO - نفت گاز دریایی کم سولفور (<0.1%) - سوخت باید در بنادر و لنگرگاه اتحادیه اروپا استفاده شود. دستورالعمل گوگرد اتحادیه اروپا 2005/33/EC
• ULSMGO - نفت گاز دریایی بسیار کم سولفور - در ایالات متحده به دیزل با سولفور بسیار کم (حداکثر 0.0015٪ گوگرد) و در اتحادیه اروپا نفت گاز خودرو (گوگرد 0.001٪ حداکثر) گفته می شود. حداکثر گوگرد مجاز در قلمروها و آبهای سرزمینی ایالات متحده (داخلی، دریایی، و خودرو) و در اتحادیه اروپا برای استفاده داخلی.

چگالی همچنین یک پارامتر مهم برای روغن‌های سوختی است زیرا سوخت‌های دریایی قبل از استفاده برای حذف آب و کثیفی از روغن تصفیه می‌شوند . از آنجایی که تصفیه کننده ها از نیروی گریز از مرکز استفاده می کنند ، روغن باید چگالی متفاوتی با آب داشته باشد. تصفیه کننده های قدیمی با سوختی کار می کنند که حداکثر 991 کیلوگرم بر متر مکعب است. با تصفیه کننده های مدرن می توان روغن با چگالی 1010 کیلوگرم بر متر مکعب را نیز تصفیه کرد.

اولین استاندارد بریتانیایی برای نفت کوره در سال 1982 ارائه شد. آخرین استاندارد ISO 8217 است که در سال 2017 صادر شد. ^[11] استاندارد ISO چهار کیفیت سوخت تقطیر و 10 کیفیت سوخت باقیمانده را توصیف می کند. در طول سال ها، استانداردها در مورد پارامترهای مهم زیست محیطی مانند محتوای گوگرد سخت تر شده اند. آخرین استاندارد همچنین افزودن روغن روان کننده استفاده شده (ULO) را ممنوع کرده است.

برخی از پارامترهای روغن های سوختی دریایی بر اساس ISO 8217 (3. ed 2005):

سوخت های تقطیر دریایی
پارامتر	واحد	حد	DMX	DMA	DMB	DMC
چگالی در 15 درجه سانتیگراد	کیلوگرم بر متر 3	حداکثر	-	890.0	900.0	920.0
ویسکوزیته در 40 درجه سانتیگراد	میلی متر 2 بر ثانیه	حداکثر	5.5	6.0	11.0	14.0
	میلی متر 2 بر ثانیه	حداقل	1.4	1.5	-	-
اب	% V/V	حداکثر	-	-	0.3	0.3
گوگرد 1	% (m/m)	حداکثر	1.0	1.5	2.0	2.0
آلومینیوم + سیلیکون 2	میلی گرم بر کیلوگرم	حداکثر	-	-	-	25
نقطه اشتعال 3	درجه سانتی گراد	حداقل	43	60	60	60
نقطه ریزش ، تابستان	درجه سانتی گراد	حداکثر	-	0	6	6
نقطه ریزش، زمستان	درجه سانتی گراد	حداکثر	-	-6	0	0
نقطه ابری	درجه سانتی گراد	حداکثر	-16	-	-	-
شاخص ستان محاسبه شده		حداقل	45	40	35	-

سوخت های باقیمانده دریایی
پارامتر	واحد	حد	RMA 30	30 یوان	RMD 80	RME 180	RMF 180	RMG 380	RMH 380	RMK 380	RMH 700	RMK 700
چگالی در 15 درجه سانتیگراد	کیلوگرم بر متر 3	حداکثر	960.0	975.0	980.0	991.0	991.0	991.0	991.0	1010.0	991.0	1010.0
ویسکوزیته در 50 درجه سانتی گراد	میلی متر 2 بر ثانیه	حداکثر	30.0	30.0	80.0	180.0	180.0	380.0	380.0	380.0	700.0	700.0
اب	% V/V	حداکثر	0.5	0.5	0.5	0.5	0.5	0.5	0.5	0.5	0.5	0.5
گوگرد 1	% (m/m)	حداکثر	3.5	3.5	3.5	3.5	3.5	3.5	3.5	3.5	3.5	3.5
آلومینیوم + سیلیکون 2	میلی گرم بر کیلوگرم	حداکثر	80	80	80	80	80	80	80	80	80	80
نقطه اشتعال 3	درجه سانتی گراد	حداقل	60	60	60	60	60	60	60	60	60	60
نقطه ریزش ، تابستان	درجه سانتی گراد	حداکثر	6	24	30	30	30	30	30	30	30	30
نقطه ریزش، زمستان	درجه سانتی گراد	حداکثر	0	24	30	30	30	30	30	30	30	30

1. ^حداکثر محتوای گوگرد در اقیانوس آزاد از ژانویه 2020 0.5٪ است .
2. محتوای آلومینیوم و سیلیکون محدود است زیرا آن فلزات برای موتور خطرناک هستند. این عناصر وجود دارند زیرا برخی از اجزای سوخت با فرآیند Cracking کاتالیزوری سیال ساخته می شوند که از کاتالیزور حاوی آلومینیوم و سیلیکون استفاده می کند.
3. نقطه اشتعال کلیه سوخت های مورد استفاده در موتورخانه باید حداقل 60 درجه سانتیگراد باشد. (DMX برای مواردی مانند ژنراتورهای اضطراری استفاده می‌شود و معمولاً در موتورخانه استفاده نمی‌شود. سوخت‌های گازی مانند LPG/LNG دارای قوانین کلاس خاصی هستند که برای سیستم‌های سوخت اعمال می‌شوند.)

سوخت بنکرویرایش کنید

سوخت انبار یا نفت خام از نظر فنی هر نوع نفت کوره ای است که در کشتی های آبی استفاده می شود . نام آن از پناهگاه های زغال سنگ گرفته شده است، جایی که سوخت در ابتدا در آن ذخیره می شد. در سال 2019، کشتی های بزرگ 213 میلیون تن سوخت بانکر مصرف کردند. ^[13] گمرک استرالیا و اداره مالیات استرالیا سوخت انباری را به عنوان سوختی که موتور یک کشتی یا هواپیما را به حرکت در می آورد تعریف می کند. بنکر A شماره 4 نفت کوره، سنگر B شماره 5، و سنگر C شماره 6 است. از آنجایی که شماره 6 رایج ترین است، "سوخت بنکر" اغلب به عنوان مترادف برای شماره 6 استفاده می شود. 5 نفت کوره نیز نامیده می شود نیروی دریایی ویژه نفت سوخت ( NSFO ) و یا فقط نیروی دریایی ویژه . شماره 5 یا 6 را معمولاً نفت کوره سنگین نیز می نامند( HFO ) یا نفت کوره ( FFO )؛ ویسکوزیته بالا نیاز به گرم کردن دارد، معمولاً توسط سیستم بخار کم فشار چرخشی ، قبل از پمپاژ روغن از مخزن انبار. پناهگاه ها به ندرت در عمل دریایی مدرن به این شکل برچسب گذاری می شوند.

از دهه 1980 سازمان بین المللی استاندارد (ISO) استاندارد پذیرفته شده برای سوخت های دریایی (بنکرها) بوده است. این استاندارد با شماره 8217 با به‌روزرسانی‌های اخیر در سال‌های 2010 و 2017 فهرست شده است. آخرین ویرایش مشخصات سوخت بنکر ISO 8217: 2017 است. این استاندارد سوخت‌ها را به سوخت‌های باقیمانده و تقطیر تقسیم می‌کند. رایج ترین سوخت های باقیمانده در صنعت کشتیرانی RMG و RMK هستند. ^[14] تفاوت بین این دو عمدتاً در چگالی و ویسکوزیته است، با RMG به طور کلی در 380 سانتی استوک یا کمتر، و RMK در 700 سانتی استوک یا کمتر. کشتی‌های با موتورهای پیشرفته‌تر می‌توانند سوخت سنگین‌تر، چسبناک‌تر و در نتیجه ارزان‌تر را پردازش کنند. نهادهای حاکم در سراسر جهان، به عنوان مثال، کالیفرنیا، اتحادیه اروپا، مناطق کنترل انتشار (ECA) را ایجاد کرده اند که حداکثر گوگرد سوخت در بنادر خود را برای محدود کردن آلودگی محدود می کند و درصد گوگرد و سایر ذرات را از 4.5٪ متر در متر به 0.10٪ کاهش می دهد. سال 2015 در داخل یک ECA. از سال 2013، 3.5٪ همچنان در خارج از ECA مجاز بود، اما سازمان بین المللی دریانوردی برنامه ریزی کرده است تا میزان گوگرد مورد نیاز در خارج از ECAs را به 0.5٪ در متر در متر تا سال 2020 کاهش دهد. [15] اینجاست که سوخت های تقطیر دریایی و سایر جایگزین ^ها . ^[16] استفاده از سوخت سنگر سنگر وارد بازی می شود. آنها خواصی مشابه دیزل شماره 2 دارند که به عنوان دیزل جاده ای در سراسر جهان استفاده می شود. رایج ترین نمرات مورد استفاده در حمل و نقل DMA و DMB هستند. ^[17] گازهای گلخانه ایانتشار گازهای گلخانه ای ناشی از استفاده از سوخت های بین المللی در انبارها در حال حاضر در موجودی های ملی گنجانده شده است. ^[18] [19]

جدول نفت کوره

نام	نام مستعار	نام مستعار	نام مستعار	نام مستعار	نام مستعار	تایپ کنید	طول زنجیر
نفت کوره شماره 1	تقطیر شماره 1	گازوئیل شماره 1	نفت سفید	سوخت موشک		تقطیر	9-16
نفت کوره شماره 2	تقطیر شماره 2	گازوئیل شماره 2	دیزل جاده	دیزل ریلی	نفت گاز دریایی	تقطیر	10-20
نفت کوره شماره 3	تقطیر شماره 3	گازوئیل شماره 3	روغن دیزل دریایی			تقطیر
نفت کوره شماره 4	تقطیر شماره 4	نفت کوره باقیمانده شماره 4	سنگر A	نفت کوره متوسط		تقطیر / باقیمانده	12-70
نفت کوره شماره 5	نفت کوره باقیمانده شماره 5	پناهگاه B	نفت کوره ویژه نیروی دریایی	سوخت نفت سنگین	نفت کوره	باقیمانده	12-70
نفت کوره شماره 6	نفت کوره باقیمانده شماره 6	پناهگاه سی	نفت کوره دریایی	سوخت نفت سنگین	نفت کوره	باقیمانده	20-70

HFO هنوز سوخت اولیه برای کشتی های کروز است ، بخش گردشگری که با تصویری پاک و دوستانه همراه است. در مقابل، انتشار گازهای خروجی - به دلیل محتوای سولفور بالای HFO - منجر به تعادل Eco به طور قابل توجهی بدتر از تعادل برای تحرک فردی می شود. ^{[20] [21] [22]}

بانکرینگویرایش کنید

اصطلاح " بانکرینگ " به طور گسترده به ذخیره سازی فرآورده های نفتی در مخازن مربوط می شود (از جمله معانی متفاوت). شايد متداول‌ترين و تخصصي‌ترين كاربرد به عمل و تجارت سوخت‌گيري كشتي‌ها اشاره داشته باشد. عملیات ذخیره سازی در بنادر دریایی انجام می شود و شامل ذخیره سازی سوخت پناهگاه (کشتی) و تامین سوخت برای کشتی ها می شود. ^[23]

در غیر این صورت، «بونکرینگ» ممکن است برای تدارکات کشتی بارگیری سوخت و توزیع آن در بین پناهگاه‌های موجود (مخازن سوخت روی کشتی) اعمال شود. ^[24]

سرانجام، در زمینه صنعت نفت در نیجریه ، بانکرینگ ^[25] به انحراف غیرقانونی نفت خام (اغلب متعاقباً در تأسیسات موقت به سوخت‌های حمل‌ونقل سبک‌تر تصفیه می‌شود) توسط بریدن غیرمجاز سوراخ‌ها در خطوط لوله حمل‌ونقل اشاره دارد . با وسایل بسیار خام و خطرناک و ایجاد نشت .

از سال 2018، حدود 300 میلیون تن نفت کوره برای ذخیره سازی کشتی ها استفاده می شود. در 1 ژانویه 2020، مقررات تعیین شده توسط سازمان بین المللی دریایی (IMO) همه کشتی های کشتیرانی دریایی به استفاده از روغن سوختی با گوگرد بسیار کم (0.5٪ گوگرد) یا نصب سیستم های اسکرابر گازهای خروجی برای حذف دی اکسید گوگرد اضافی نیاز دارند. انتشار گازهای گلخانه‌ای عموماً توسط کلاهک‌های گوگردی زیر در هر روغن سوختی که در کشتی استفاده می‌شود کنترل می‌شود: 3.50 درصد در تاریخ 1 ژانویه 2012 و بعد از آن و 0.50 درصد در تاریخ و پس از 1 ژانویه 2020. [26] حذف بیشتر گوگرد به انرژی اضافی تبدیل ^{می‌شود} . و هزینه های سرمایه ^[27]و می تواند بر قیمت و در دسترس بودن سوخت تأثیر بگذارد. اگر قیمت گذاری صحیحی داشته باشد، سوخت مازاد ارزان و در عین حال کثیف راه خود را به بازارهای دیگر باز می کند، از جمله جابجایی مقداری از تولید انرژی در خشکی در کشورهایی که حفاظت از محیط زیست پایینی دارند. ^[28]

حمل و نقلویرایش کنید

نفت کوره در سراسر جهان توسط ناوگان تانکرهای نفتی حمل می شود که به بنادر استراتژیک با اندازه مناسب مانند هیوستون ، ایالات متحده تحویل می دهند. سنگاپور ؛ فجیره ، امارات متحده عربی ; بالبوآ، پاناما ، کریستوبال ، پاناما؛ سخا، مصر ؛ Algeciras ، اسپانیا و روتردام ، هلند. در جایی که بندر دریایی مناسبی وجود ندارد، حمل و نقل داخلی ممکن است با استفاده از بارج به دست آید . روغن های سوخت سبک تر نیز می توانند از طریق خطوط لوله حمل شوند . زنجیره تامین فیزیکی عمده اروپا در امتداد رودخانه راین قرار دارد .

 

تولید گازوییل بی بو+ساخت گازوییل بی رنگ+فرمول نفت بی بو+فرمولاسیون گازوییل بی بو+آموزش ساخت روغن

نحوه ساخت گازوئیل بی رنگ+روش تولید گازوییل بی بو+تولید گریس از گازوییل+فرمول ساخت روغن از گازوییل+روش تولید چسب از نفت و گازوییل

طریقه تولید گریس نسوز از نفت و گازوییل+طرز ساخت نفت بدون بو+فرمول بنزین بی رنگ با ثبات بالا+روش گرفتن رنگ نفت و گازوییل

بی بو سازی نفت+فرمول نفت بی بو+فرمولاسیون گازوییل بی بو+روش بی بو سازی و بی رنگ کردن گازوییل و نفت

نفت کوره

نفت سیاه